Miasto leży nad Bystrzycą Dusznicką. Zwiedzanie Dusznik może polegać na wizycie w części uzdrowiskowej lub staromiejskiego Rynku. Są one od siebie oddzielone. Większość gości odwiedza część uzdrowiskową, ale np. zakupy należy robić w okolicach Rynku i przyległych ulic. Dokumenty świadczące o istnieniu źródeł leczniczych w Dusznikach datują się na XVIIw, ale o istnieniu wód wiadomo jest od XVw. Duszniki otrzymały prawa miejskie w 1364r. W 1669r. przebywał tu król polski Jan Kazimierz, który udawał się na emigrację do Francji po abdykacji. W 1748r. władze pruskie nakazały zbadać i obudować źródła.W 1797r. odkryto ciepłe źródła zwane dziś „Pieniawą Chopina”. W 1802r. zaczęto rozbudowę infrastruktury uzdrowiskowej np. łazienki. Sława Dusznik, czyli Reinertz, stale rosła. Jednym z pierwszych znamienitych gości był Józef Elsner z żoną, nauczyciel F. Chopina i dyrektor „muzyki w Teatrze Narodowym”. W 1826r. gościem miasta był młody pianista. F. Chopin wraz z matką i siostrą. Zamieszkali w pensjonacie, który dziś nazywa się „Nokturn”. Młody Fryderyk cierpiał na gruźlicę, ale ostatnie badania naukowe świadczą o zupełnie innej przyczynie choroby, która doprowadziła muzyka do śmierci. Prawdopodobnie Chopin nie był chory na gruźlicę a na mukowiscydozę. W czasie kuracji wypijal olbrzymie ilości płynów np. mleka koziego, serwatki czy wody, kilka litrów dziennie. W XVIII i XIXw. lekarze zalecali picie serwatki z mleka koziego. Powstawały więc liczne gospodarstwa hodujące kozy stąd też w okolicach Dusznik mamy np. Kozią Halę. Sam Fryderyk w liście do Elsnera pisze tak: ”Świeże powietrze i serwatka, którą pijam skwapliwie , tak mnie postawiły na nogi, że jestem inny niż w Warszawie” . Fryderyk także chodził po górach. Wszedł między innymi na Orlicę (1084m), ale na wejście na niższy Szczeliniec Wielki już mu nie pozwolono (919m). Kolejnym potwierdzonym faktem dotyczącym jego pobytu w mieście są charytatywne koncerty. Wiadomo, że się odbyły, ale nie wiadomo dla kogo. Legenda głosi, że Chopin zakochał się w Czeszce Libuszy, której ojciec zginął tragicznie w wypadku w fabryce pozostawiając inne dzieci. Kroniki Dusznik nie notują takiego wypadku. Natomiast jest informacja o nagłej śmierci sukiennika, który zostawił czworo dzieci, nazywał się Józef Schoor. Od 1946r. odbywają się tu „Festiwale Chopinowskie”, z udziałem najznakomitszych muzyków, dydaktyków prowadzących kursy mistrzowskie i interpretatorów muzyki Chopina. Przejazdem zatrzymał się tu także poeta Zygmunt Krasiński w 1829r. Z Dusznikami była także związana rodzina innego znakomitego muzyka Felixa Mendelssohna-Bartholdiego. Bracia Józef i Natan Mendelssohnowie wybudowali hutę przerabiającą rudę żelaza. Sam twórca „Snu nocy letniej” i najsłynniejszego Marsza Weselnego świata przebywał w Dusznikach w 1823r. dobrze wspominając ten pobyt. Gościem Dusznik był także trzykrotnie twórca języka esperanto dr Ludwik Zamenhof.
Do najciekawszych zabytków Dusznik należy młyn papierniczy z 1605r. mieszący obecnie Muzeum Papiernictwa. Warto wspomnieć, że wytwarzany tu papier był sławny na całym Śląsku, a jego właściciele byli obdarowani przez cesarza pruskiego tytułem szlacheckim oraz tytułem papiernika królewskiego. Można tu się zapoznać z historią papiernictwa oraz ciekawą ekspozycją znaków wodnych, czyli filigranów. Innym zabytkiem jest kościół św. Piotra i Pawła, którego znakiem rozpoznawczym jest ambona w kształcie wieloryba.
Nawiązuje ona do podania pochodzącego z Biblii o ocaleniu proroka Jonasza . Rynku warto zwrócić uwagę na kolumnę wotywną i pręgierz oraz fakt, że Ratusz miejski nie stoi na środku placu a jest wpisany w pierzeję rynkową co jest bardzo rzadkie. Niedaleko Dusznik na „Jamrozowej Polanie” znajduje się ośrodek oferujący doskonałe tereny do uprawiania narciarstwa biegowego. Urozmaiceniem pobytu w Dusznikach może być spacer do schroniska „Pod Muflonem”

Budynek powstał w XIXw. jako część zagrody chłopskiej. Była to ferma mleczna nastawioną na produkcję mleka koziego używanego w Dusznikach. Kiedy zaprzestano stosowania mleka, otwarto tu gospodę sprzedającą wpierw zwierzęta hodowlane w tym też mleko a potem też piwo, aby przyciągnąć gości. Była to gospoda „Stille Liebe, z parkiem i torem saneczkowym.. W 1947r. schronisko otrzymało obecną nazwę. „Pod Muflonem”. W 1959r. wybuchł tu pożar a odbudowa z utrzymaniem charakteru budynku i tylko minimalnymi zmianami trwała 5 lat. Schronisko dysponuje kuchnią i miejscami noclegowymi. Obok schroniska rośnie pomnik przyrody jesion „Bolko”.

To administracyjnie część Dusznik Zdroju i zwykle jest to senna wieś, ale nie w zimie. Do Zieleńca należy dojechać drogą krajową nr 8 od strony Dusznik Zdroju i potem skręcić przy drogowskazie na Zieleniec i Międzylesie (w zimie dojazd do Zieleńca jest możliwy tylko z tego kierunku). W 2005r. odnowiono i poszerzono drogę dojazdową. W bagażniku samochodu powinny znaleźć się łańcuchy śniegowe i łopata. Zieleniec jest największym na Ziemi Kłodzkiej ośrodkiem sportów zimowych z jedynym w Sudetach prawdziwym snowparkiem dla snowboardzistów freeriderów oraz koleją linową. Nie ma tu cennych zabytków architektury, może prócz kościółka św. Anny. Zieleniec jest pełen hoteli i prywatnych pensjonatów, działa tu także schronisko PTTK „Orlica”. Niestety problemem wsi jest chaotyczna zabudowa i brak planu zagospodarowania przestrzennego. W Zieleńcu są szkoły narciarskie, wypożyczalnie i możliwość zakupu i testowania sprzętu. We wsi działa także całodobowa i całoroczna stacja GOPR oraz Centrum Szkoleń Medycznych GOPR.
Kto był tu pierwszym narciarzem? Zapewne był nim Heinrich Rűbartsch właściciel gospody w Zieleńcu, budowniczy wież widokowych na Orlicy i schroniska. Był pierwszym właścicielem nart w Zieleńcu, które otrzymał od księcia Colloredo z Opočna. W rejonie Zieleńca wyznakowano nowe szlaki biegowe, na których odbywał się np. Euroregionalny Bieg Narciarski im. Heinricha Rübartscha. Za czeską granicą znajduje się znana Masarykova chata na Šerlichu dokąd można dostać się przez turystyczne przejście graniczne .

Schronisko „Jagodna” stoi na Przełęczy Spalonej, czyli przewężeniu w grzbiecie Gór Bystrzyckich. Można zatem dojechać tu samochodem. Wraz ze wzrostem popularności Spalonej jako miejsca spacerów i wycieczek rosło także znaczenie schroniska. Budynek trzeba było kilka razy rozbudować. Warto wspomnieć, że w 1942r. w zabawie sylwestrowej w schronisku miał uczestniczyć osobiście Herman Göring i bardzo lubił te rejony. W okolicach Mostowic miał swoją leśniczówkę, do której przyjeżdżał na polowania. Schronisko to zostało wyremontowane, kiedy dzierżawiła go Pani D. Ptasińska. Wielu turystów pamięta jeszcze doskonałą kuchnię i uśmiechniętą Panią Olgę. Okolice schroniska są doskonałym terenem dla narciarzy biegowych, zjazdowych i rowerzystów. Obok schroniska znajduje się wyciąg. Można tu dotrzeć z Bystrzycy Kłodzkiej, Długopola Zdroju czy Dusznik Zdroju. W zimie bezwzględnie należy mieć łańcuchy śnieżne i łopatkę. Trasy zimowej nie polecamy początkującym kierowcom. Do Jagodnej można też dotrzeć tak zwaną Autostradą Sudecką wybudowaną we 1938r z Międzylesia lub od strony Zieleńca.