Wieś nad rzeką Zadrną położona wśród Wzgórz Krzeszowskich i Gór Kruczych. Goście szczególnie zainteresowani oglądaniem barokowej sztuki powinni się zaopatrzyć się w lornetkę. Leży na Europejskim Szlaku Cysterskim a miejscowy zespół klasztorny jest wpisany na Listę Pomników Historii Rzeczpospolitej Polskiej. 

Od wieków Krzeszów jest związany z opactwem wpierw benedyktynów a potem cystersów. Historia opactwa zaczęła się kiedy księżna Anna, wdowa po księciu Piaście Śląskim Henryku Pobożnym zabitym pod Legnicą w bitwie z Tatarami, ufundowała opactwo benedyktynów z 1242r. Benedyktyni sprowadzeni z Czech na rozległych dobrach klasztornym prowadzili kolonizację i całą gospodarkę rolno-produkcyjną. W 1292r. wnuk ks. Anny, książę Bolko I Surowy odkupił od benedyktynów ziemie i osadził tu inny zakon – cystersów. Przybyło jedenastu braci. Benedyktyni jego zdaniem nie zbyt sprawnie gospodarowali. W skład ziem należących klasztoru wchodziło łącznie dwadzieścia dwie wsie. W 1296r. zakonnicy przystąpili do budowy pierwszego kościoła, który stał w miejscu obecnego. Przez stulecia, klasztor miał licznych dobroczyńców, którzy nie szczędzili darowizn i nadań. Dzięki temu się bardzo szybko rozwijał. Dla Krzeszowa tragicznym okazał się czas wojen husyckich w XVw. oraz wiek XVIw. z powodu reformacji, masowego odchodzenia duchowieństwa od wiary katolickiej i ograniczania wpływów finansowych. Dla działalności klasztoru i jego opatów złoty się okazał wiek XVII po wojnie trzydziestoletniej i okres kontrreformacji. Zaczął się wtedy okres przywracania katolicyzmu, często siłą. Innowierców próbowano do kościołów przyciągnąć także poprzez wyszukaną sztukę baroku zlecając wykonanie dzieł architektury i sztuki najznamienitszym artystom. W ten sposób sztuka baroku stała się elementem kontrreformacji. Sztuka była także sposobem na rozpowszechnienie kultu maryjnego, który u ewangelików nie istnieje oraz kultu świętych. W historii klasztoru najbardziej zasłużonymi opatami byli bezkompromisowy Bernard Rosa, Dominik Geyer i Innocenty Fritsch. Intensywny rozwój klasztoru zahamowały dopiero kolejno wybuchające trzy wojny śląskie w XVIIIw. Skutkowały przejęciem austriackiego Śląska przez Prusy. Prace budowlane bardzo zwolniły tempa. Klasztor nigdy nie został wykończony tak jak przewidywał to projekt. W 1810r. po serii wojen napoleońskich rząd pruski zdecydował się na wypędzenie zakonników i sprzedaż poprzez licytację dóbr kościelnych w celu ratowania państwowej kiesy. To w historii Śląska nazywa się sekularyzacją. W ten sposób wysprzedano bibliotekę, wymontowano to co dało się sprzedać. Opactwo straciło na randze, renowacje przeprowadzano w formie uproszczonej podobnie jak odbudowy po kilku pożarach. W 1911r. w pożarze został spalony hełm wieży i rozbił się słynny dzwon „Emmanuel”. Czas zniszczeń i dewastacji skończył się w 1919r. wraz z przybyciem czeskich benedyktynów z Pragi. W czasie II wojny światowej znajdował się tu obóz przejściowy dla Żydów. Już w 1946r. do Krzeszowa ze Lwowa przyjechały polskie benedyktynki. Od 1970r. w Krzeszowie pracują cystersi z Wąchocka a zakonnice to Elżbietanki. 

Prócz cennych zabytków takich jak ratusz, poewangelicki Kościół Łaski, czyli obecnie Matki Boskiej Różańcowej, Kamienna Góra może się pochwalić wspaniałym Muzeum Tkactwa Dolnośląskiego z unikatową kolekcją czepców śląskich oraz ciekawymi urządzeniami gospodarstwa domowego jak np.pralka klepkowa. 

Historia miasta jest nierozerwalnie złączona z lniarstwem i słynną gildię kupców płótna założoną w 1676r., która koordynowała sprzedaż płótna na rynkach europejskich i dzięki kupcom z Holandii za ocean. Od 1742r. miasto było członkiem Górskiego Ziemstwa Handlowego wraz z innymi śląskimi miastami praktycznie kontrolowało sprzedaż na rynkach europejskich. 

W XIXw. w mieście zamieszkali producenci adamaszku i batystu pochodzący z Niemiec i Czech. Inną ciekawostką była naukowa biblioteka posiadająca cenne zbiory poloników i silesiaków jak np.listy polskich królów czy dzieło M.Kopernika „O obrocie sfer niebieskich” wydane w Norymberdze w 1543r.

W Chełmsku Śląskim na uwagę zasługuje jedenaście z pierwotnych dwunastu bliźniaczych „Domków Tkaczy Śląskich” stojących przy ul. Sudeckiej oraz kościołem św. Rodziny. „Domki Tkaczy” powstały w 1707r. dla czeskich tkaczy i zostały wybudowane przez jeden zespół cieśli z zastosowaniem konstrukcji zrębowej i ryglowej. Każdy dom mieścił część mieszkalną, warsztat tkacki i magazyn. Domki te były także nazywane „Dwunastoma Apostołami”, a ten jeden spalony nazywano Judaszem. Były tu także domy tkaczy adamaszku zwane „Siedmioma Braćmi”, ale obecnie ostał się tylko jeden z nich. Wspomnieć należy, że miasto osągało wielkie obroty handlowe z całą Europą a nawet z Ameryką. ChełmskoMożna wtedy kupić wyroby lniane i odzież zaprojektowaną przez czołowych projektantów. Z Chełmska Śląskiego prowadzi szlak niebieski, którym można dojść do wsi Łączna a dalej na Czartowskie Skały.

To miasto na Pogórzu Bolkowskim nad Nysą Szaloną.

Przecinają się tu ważne szlaki komunikacyjne – droga krajowa nr 3 i 5. 

Przez gminę Bolków biegnie „Szlak 4 Zamków„. Łączy on zamki Bolków, Świny, Niesytno i Lipa 

Historia miasta to przeplatające się pasma powodzenia i klęsk. Pierwsza wzmianka o Bolkowie pochodzi z 1155r. Okres rozkwitu miasto przeżywało za czasów książąt Bolka I i Bolka II, który nadał miastu liczne przywileje np.przywilej solny. W 1362 Bolków przeszedł pod panowanie czeskie. Wiek XIII I XIV to okres ciągłych wojen. Tragicznym w skutkach był atak niedobitków i wciąż walczących mimo zakończenia wojny husytów w 1444r. W 1463r. Bolków zaatakował znany w czeskiej historii král Jiří z Poděbrad, czyli król Jerzy z Podebradu. Jerzy osadził tam swojego rycerza Hansa von Czirna, albo jak kto woli Jana z Czernej. Ten niestety okazał się raubritterem, czyli rycerzem-rabusiem. Rycerze rabusie byli to „bezrobotni” rycerze, którzy po zakończeniu wieloletnich wojen husyckich trudnili się łupieniem np.kupców a najsłynniejszym z nich był Czarny Krzysztof. Ich siedzibami stała się spora cześć śląskich zamków. Grabieni kupcy często zwracali się z prośbą o interwencje swoich książąt i opłacali wojska najemne, aby te rozprawiły się z grabieżcami. Tak się stało i tym razem. Zjednoczone wojska z Wrocławia i Świdnicy zdobyły miasto a rycerza Jana powieszono w 1468r. Zamek przekazano walczącemu o tron czeski Maciejowi Korwinowi, królowi węgierskiemu. Poprawę przyniósł na krótko wiek XVIw. kiedy to kolejni władcy potwierdzali stare przywileje i nadali nowe np. mili piwnej. Kolejne klęski to powodzie, pożary, zaraza, trzęsienie ziemi i wojna trzydziestoletnia, kiedy miasto oblegali Szwedzi. Sytuacja zmieniła się na lepsze gdy Bolków stał się siedzibą cystersów z Krzeszowa w 1708r. Rozwijało się rzemiosło, tkactwo i handel. Gospodarka miasta bazowała na tkactwie. Kolejnym impulsem rozwoju stała się sekularyzacja dóbr kościelnych, kiedy Bolków jako własność klasztoru został przejęty przez Prusy. Powstawały nowe zakłady, miasto dostało oświetlenie ulic, powstał urząd pocztowy, zaczęły jeździć kursowe dyliżanse (ówczesny PKS), budowano drogi i łączność telegraficzną. Będąc w Bolkowie nie możemy zapomnieć o odwiedzeniu nie tylko zamku, ale także uroczego Rynku i kościoła św. Jadwigi.